Współuzależnienie
Nadmierne spożywanie alkoholu przez jednego członka rodziny wywiera negatywny wpływ nie tylko na niego samego, ale również na najbliższe osoby z jego otoczenia. Pogłębianie się tego problemu prowadzi do przewlekle odczuwanego stresu przez partnera oraz dzieci osoby uzależnionej, destabilizacji zachodzących między nimi relacji, utraty poczucia bezpieczeństwa oraz do braku możliwości zaspokajania najbardziej podstawowych potrzeb psychologicznych. Członkowie rodziny nieobarczeni bezpośrednio problemem alkoholizmu nierzadko zatem szukają sposobów umożliwiających im przetrwanie w ramach tych okoliczności, zamiast podjęcia próby ich zmiany. To z kolei prowadzi najczęściej do współuzależnienia.
Czym jest współuzależnienie?
Współuzależnienie, w przeciwieństwie do samego alkoholizmu, nie jest klasyfikowane jako choroba. Jest to powszechnie spotykany syndrom niewłaściwego przystosowania się przez partnera osoby uzależnionej do istniejącego problemu. W takim przypadku partner koncentruje się na ograniczaniu picia przez alkoholika, przejmując jednocześnie w coraz większym stopniu jego obowiązki, role życiowe oraz odpowiedzialność za istotne w jego życiu sprawy. Tego typu schematy zachowawcze, mimo iż mają na celu zachowanie ładu w systemie rodzinnym, w praktyce prowadzą do pogłębienia się problemu, ułatwiając choremu spożywanie alkoholu i zmniejszając jego poziom zaangażowania w życie rodzinne oraz pogarszając ogólną jakość funkcjonowania.
Objawy współuzależnienia
Do najczęstszych objawów współuzależnienia należy zaliczyć przede wszystkim:
bardzo silne skoncentrowanie działań, myśli oraz emocji na alkoholowych zachowaniach uzależnionego,
– próby ukrywania problemów alkoholika przed otoczeniem,
– wypieranie istnienia problemu, wynajdowanie usprawiedliwień dla sytuacji alkoholowych,
– przejmowanie kontroli nad nałogiem uzależnionego, poprzez ograniczanie możliwości picia, ukrywanie i wyrzucanie alkoholu czy też samodzielne dostarczanie mu alkoholu, żeby nie opuszczał domu,
– przejmowanie obowiązków domowych i rodzinnych alkoholika oraz odpowiedzialności za jego zachowanie, poprzez łagodzenie konsekwencji zaspokajania przez niego nałogu (spłacanie długów chorego, kłamanie przed otoczeniem, troska o jego higienę oraz wizerunek).
Współuzależnienie może zaowocować wieloma złożonymi problemami na tle psychologicznym i psychosomatycznym. Osoby obarczone tym zespołem często wymagają zatem specjalistycznej pomocy w stopniu niemniejszym, niż sami alkoholicy.