Zachowanie po zażyciu amfetaminy – jak rozpoznać?

Zachowanie po zażyciu amfetaminy – jak rozpoznać?

Osobom, które nie mają doświadczenia w kontaktach z narkomanami, początkowo z trudnością przychodzi zorientowanie się, czy ktoś bliski przyjmuje używki. Należy zachowywać czujność i obserwować członków rodziny lub znajomych, jeśli zachodzi podejrzenie, że mogli popaść w nałóg. Ludzie, którzy zażywają substancje psychoaktywne typu amfetamina, zmieniają swoje zachowanie. Zmianom ulega także ich wygląd. Każde odstępstwo od normy w codziennym postępowaniu powinno być traktowane podejrzliwie. Jak rozpoznać objawy charakterystyczne dla przyjmowania amfetaminy? Na co zwracać uwagę?

Zachowanie po zażyciu amfetaminy

Amfetamina to syntetyczny środek stymulujący centralny układ nerwowy. Zazwyczaj ma postać białego proszku oferowanego przez dilerów w małych plastikowych torebeczkach. Można ją stosować na kilka sposobów, począwszy od wciągania przez nos, a skończywszy na jedzeniu czy rozpuszczaniu w napojach. Narkomani w zaawansowanym stadium nałogu nierzadko wybierają przyjmowanie jej w postaci iniekcji.

Do najczęściej spotykanych objawów u osób pod wpływem amfetaminy zaliczają się irracjonalne czynności wykonywane w nieodpowiednich porach. Przykładowo, po zażyciu narkotyku można zbyt intensywnie skupić się na naprawie zepsutego urządzenia albo czyszczeniu jakiegoś obszaru o późnej porze. Człowiek, który sięgnął po tę używkę, może zająć się układaniem puzzli, myciem podłogi albo reperowaniem kapiącego kranu po północy. Poza wzmożoną aktywnością amfetamina wywołuje słowotok oraz doprowadza do nadmiernej ruchliwości. Po przyjęciu narkotyku rozszerzają się źrenice, pojawia się również lekki wytrzeszcz oczu.

Z osobą na amfetaminie nie ma realnego kontaktu. Pozornie uczestniczy w rozmowie, ale tak naprawdę nie bierze w niej udziału. Pozostaje w stanie nienaturalnego pobudzenia, zasypuje innych słowotokiem bez czekania na ich reakcję. Typowa dla przyjmujących narkotyk gadatliwość wprawia rozmówców w niepokój, podobnie jak nieprzewidywalne zachowanie oraz nieadekwatne emocje. Dodatkowo używka dodaje energii oraz odwagi, spłaszczając i tłumiąc lęki. W efekcie uzależnieni podejmują ryzykowne zachowania, ponieważ mają zaburzony osąd sytuacji. Niejednokrotnie ich aktywność stanowi zagrożenie dla otoczenia, a także dla nich samych.

Objawy występujące u nałogowców

Mimo iż amfetamina nie wywołuje silnego uzależnienia fizycznego, długotrwałe stosowanie ma negatywny wpływ na zachowanie oraz wygląd nałogowców. Jako stymulant uzależnia psychicznie, co sprawia, że po odstawieniu u przewlekle przyjmujących używkę występuje szereg objawów psychopatologicznych. Cierpiący mają trudności ze snem, odczuwają ogólne rozbicie, nie mogą się skoncentrować na niczym dłużej niż kilka minut. Można zaobserwować u nich rozchwianie emocjonalne, w tym płaczliwość. Wśród problemów, z którymi muszą się borykać, można wymienić rozdrażnienie, stany lękowe oraz depresyjne, pobudzenie, psychozy czy ataki agresji. Pojawiają się u nich bóle klatki piersiowej, nadmierna potliwość, krwotoki z nosa oraz omdlenia.

Organizm osoby systematycznie sięgającej po amfetaminę stopniowo ulega wyniszczeniu. Z powodu zaniku łaknienia dochodzi do wychudzenia ciała. Może występować biegunka oraz symptomy takie jak gwałtowne, nieregularne bicie serca. Pot nabiera bardzo nieprzyjemnego, wręcz cuchnącego zapachu.

Wykrywanie amfetaminy w organizmie

Jeśli widzimy, że ktoś bliski zaczął się dziwnie zachowywać, często wpada w rozdrażnienie albo przeciwnie – w apatię, nigdy nie jest głodny, wyraźnie chudnie, może być to oznaka uzależnienia od amfetaminy. Przy podejrzeniach, że wpadł w sidła nałogu, najlepiej wspomóc się odpowiednim testem. W aptece można kupić testy, które wykrywają obecność narkotyku w moczu. Trzeba je wykonać nie później niż w ciągu 72 godzin od przyjęcia środka – później znika z organizmu. Aby wyniki nie były przekłamane, osoba badana musi precyzyjnie kierować strumień moczu we właściwe miejsce.

Jeżeli w moczu wykryto narkotyk, należy podjąć odpowiednie kroki. Najskuteczniejsza droga do wyjścia z nałogu to psychoterapia uzależnień.

mgr Weronika Hankowska

Autor: mgr Weronika Hankowska

Ukończyła studia magisterskie na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym na kierunku położnictwo oraz specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego.  Odbyła wolontariat na oddziale położniczym i w poradni laktacyjnej Szpitala św. Zofii w Warszawie. Od wielu lat zajmuje się leczeniem uzależnień od alkoholu i narkotyków.

Artykuły, które mogą Cię zainteresować: